Naast je kind staan. Hoe doe je dat?

Hoe vaak ben jij al uit je slof geschoten tegen je kind als je al 10 minuten staat te wachten om weg te gaan en die schoenen nog steeds niet aan zijn. Of wil je kind juist op dat ene plekje aan tafel zitten, terwijl zijn zusje daar al zit.

Voel je op dat soort momenten de frustratie en boosheid opborrelen? Nou, ik herinner me die momenten maar al te goed.  Ik heb wat momenten gehad, dat ik Thijs wel achter het behang kon plakken. En dan heb ik het niet over 1 rolletje. Aaarrgghhh!!! Ik kon dan zo onzettend balen van zijn gedrag. Dat alles altijd op zijn manier moet. Dat hij zich nooit een beetje kan aanpassen. Gewoon zoals ik het wil. Herkenbaar?

Ik stond tegenover hem

Op deze momenten stond ik tegenover Thijs. Ik vond dat hij zich moest conformeren aan hoe ik het wilde. Ik had op die momenten geen aandacht voor zijn autisme. En hoe meer je tegenover je kind gaat staan. Des te groter de weerstand wordt bij je kind. En hoe bozer jij wordt. Hoe groter de kans op een zwaar overprikkeld kind, met uiteindelijk een driftbui tot gevolg.

Je kan wel van alles willen van je kind, maar jouw kind met autisme zal zich niet zomaar aanpassen aan jou. Dat is de kern van autisme als je het mij vraagt. Jouw kind is niet in staat om aan te kunnen voelen wat er van hem/haar verwacht wordt. Zij beleven de wereld om hen heen op een andere manier. Op een andere manier dan jij. Een manier, die jij eigenlijk helemaal niet snapt (zolang je zelf geen autisme hebt tenminste) Jij zal je kind moeten leren begrijpen, want anders heb je voortdurend strijd.

Wil jij minder strijd in huis. Dan kan het helpen om de regels die jullie thuis hanteren duidelijk te maken voor je kind. Ga eens met je partner zitten en breng in kaart wat jullie belangrijk vinden, dat je kind moet leren of weten. Houd je dan vast aan wat je persoonlijke waarden zijn. Die waarden kunnen voor jou anders zijn dan die van je partner, maar ook van je familie en vrienden of zelfs wat de normen zijn in onze maatschappij. Houd je vooral vast aan wat jullie belangrijk vinden. En laat los hoe anderen dat doen.

Schrijf deze regels op een A-4tje en bespreek deze met je kind en evt. andere kinderen.

Iedere situatie moet duidelijk zijn

Ieder nieuwe regel moet duidelijk en overzichtelijk zijn voor je kind. ALTIJD! Jouw kind moet exact weten wat er van hem/haar verwacht wordt. Dan pas kan jouw kind hiernaar handelen. Dat vraagt heel van jou, want het kost tijd en energie. Maar hoeveel energie kost een boze bui van jouw kind jou??

Jij zal dus naast je kind moeten gaan staan. Letterlijk. Wat gebeurt er met je kind. Wat ervaart hij/zij op dit moment. Wat is er niet duidelijk? Zodra een situatie ineens verandert, raakt het hoofd vol, liggen alle puzzelstukjes los. En moet jouw kind de puzzel in elkaar puzzelen om de situatie duidelijk te krijgen, zoals Colette de Bruin zo helder omschrijft in haar boek Geef me de 5.

Wil jij die puzzel compleet hebben voor je kind? Dan zal je naast je kind moeten gaan staan. Er echt voor je kind zijn en het autisme van je kind omarmen en je kind helpen die puzzelstukjes aan te reiken, zodat de puzzel rustig in elkaar gepuzzeld kan worden.

Hoe doe je dit?

Hoe jij als moeder die puzzelstukjes aanreiken?

• Door precies te vertellen wat er gaat gebeuren, wat er van je kind verwacht wordt. Ik gebruik hiervoor het Geef me de 5 principe: met wie, wanneer, waar, hoe en wat
• Gebruik korte zinnen of maak het visueel met plaatjes als woorden soms lastig zijn voor je kind
• Geef je kind vooral de tijd om te puzzelen. Een puzzel in elkaar krijgen, kost tenslotte tijd

Naast je kind staan betekent dus dat het voor je kind duidelijk is wat er van hem/haar wordt verwacht, met wie, wat moet je kind doen en wat niet en how. Is dat duidelijk? Geef je kind dan de tijd om dit te verwerken.

Jouw kind had al 4 dagen op die stoel gezeten waar zijn zus nu op zit. Dat kan toch niet zomaar veranderen. Hij had net de puzzel in z’n hoofd gemaakt, op deze plek zit ik aan tafel als we gaan eten. Zijn/haar vaste plekje. Als dat ineens verandert, klopt de puzzel niet meer. Het hoofd loopt vol. Dan kan je er dus soms beter voor kiezen om niet weer een nieuwe puzzel te laten puzzelen, want het is een hele klus voor je kind. Zijn zus kan ook vast wel op een andere stoel zitten.

Het autisme zit in de weg

Dat is naast je kind staan. Het is geen onwelwillendheid van je kind. Het is het autisme dat hem/haar zo vaak in de weg zit.

Dus voel je de frustratie bij jezelf opborrelen als je kind voor je gevoel weer eens eigenwijs doet. Ga dan naast je kind staan, pak zijn/haar hand en zeg: “ik ben er voor je. Wat snap je niet? We gaan het samen oplossen” En doe dit voor iedere lastige situatie waar jouw kind tegenaan loopt. Maak het helder voor je kind.

Heb je veel strijd thuis en wil je graag jullie regels in kaart brengen, maar je weet niet hoe? Ik kan je helpen. Voor ieder probleem is namelijk altijd een oplossing. Klik hier voor meer info