
Hi, ik ben Renske
Inmiddels ben ik al ruim 12 jaar moeder en heeft mijn oudste zoom, Thijs autisme. Ik heb net als veel andere moeders, die een kind hebben, dat anders is geworsteld met mijn eigen emoties, getwijfeld aan mezelf of ik wel een goede moeder ben. Of het gedrag dat mijn kind vertoont, niet mijn schuld is. Drie keer heb ik tegen een burnout aan gezeten, omdat ik alleen maar bezig was met de zorg voor mijn kind en mijn gezin.
Mijn werk als verpleegkundige...
Qua kennis wist ik heel goed hoe je een kind moest opvoeden. Ik ben meer dan 10 jaar werkzaam geweest als verpleegkundige in de Jeugdgezondheidszorg. Begonnen op het consultatie-bureau, daarna als school-verpleegkundige en heb ik jarenlang gezinnen begeleid en ondersteunt waar dit nodig was. Daarna heb ik als stafverpleegkundige andere verpleegkundigen mogen opgeleiden, en was op de hoogte van de laatste landelijke ontwikkelingen.
Wat ik in al die jaren had geleerd kwam, kwam op geen enkele manier overeen met het moederschap. Een kind opvoeden dat “anders” is, dat was niet te vergelijken met alle kennis die ik had. Inmiddels weet ik, dat niemand je dit kan leren. Dat moet je vooral ervaren.
Na 7 jaar in Thailand gewoond te hebben met het gezin en na een zeer heftige periode na terugkomst in Nederland ging bij mij het roer om. Ik was het zat om constant op overlevingsstand te staan en niet te genieten van het leven. Ik hield enorm van mijn gezin, maar alle zorg voor Thijs ging ten koste van mij. Ik vond mezelf niet leuk meer en was niet de gezelligste moeder.
Ik had al zoeveel gelezen over autisme en alles wat daarbij hoorde. Na de nodige hulpverlening in huis te hebben gehad en gehoord te hebben, dat wij het als ouders echt deden. Wist ik, dat ik degene was, die aan de slag moest gaan. Ik moest die verandering aangaan met mezelf. Zo ben ik me gaan verdiepen in alles, dat met persoonlijke ontwikkeling te maken heeft. Heb cursussen gevolgd en ben de strijd met mezelf aangegaan door te luisteren naar mijn innerlijke stem. Wat heb ik nu echt nodig om goed te voelen. Hoe kan ik ndie moeder zijn, die ik zo graag wil zijn.
“Hoe kan ik gaan leven in plaats van overleven”
Wat je nog meer over mij moet weten
Eerlijkheid duurt het langst
Ik ben altijd eerlijk. Ik maak de dingen niet mooier dan ze zijn. Ook zal ik de ander altijd de andere kant van een situatie laten inzien. Ik geloof erin, dat iedereen het beste voor heeft met de ander, maar dat het niet altijd lukt om dit op de juiste manier te uiten. Ik geloof oprecht in de goedheid van ieder mens.
Kwetsbaarbaarheid is krachtig
Jezelf kwetsbaar opstellen zie ik als een kracht. Daar heb je moed voor nodig. Ik voel me als moeder op momenten echt moedeloos en deze gevoelens mogen er zijn. Ik ga altijd vol door mijn gevoel heen, maar niet te lang. Dan pak ik mezelf weer op en zet de schouders eronder.
Voor ieder probleem een oplossing
Mijn motto is altijd al geweest, dat voor ieder probleem een oplossing is. Iedere mens heeft het op momenten zwaar in het leven. Het gaat er niet om wat er in je leven gebeurt, maar hoe je hiermee omgaat. Ik ben heel realistisch en in mijn ogen alles is mogelijk.

Als je me zou kennen, dan zou je weten dat....
- mijn man mijn maatje is en ik hem ook op zakelijk gebied altijd om advies vraag
- mijn 2 kinderen maar 1,5 jaar met elkaar schelen
- ik altijd een bloedhekel aan hardlopen heb gehad. Tot ik anderhalf jaar geleden mijn hardloopschoenen heb aangetrokken en dit echt mijn oplaadmomentje is geworden.
- ik al jaren moeders help. Zo heb 9 jaar een Thais bedrijf KiddyColors gerund en heb ik lokale moeders financieel kunnen ondersteunen.
- mijn hond Salty mijn grote vriend is en mijn dagelijkse wandelingen met hem mijn ultieme genietmomentjes zijn.