Vind jij het ook zo lastig om jezelf op de eerste plaats te zetten?
Cijfer jij jezelf ook weg, omdat je altijd druk bent met de zorg voor je kind en je gezin?
Vooral als je een kind hebt, dat anders is, heb je weinig tijd voor jezelf. Jouw kind vraagt zoveel van jou, dat je gewoonweg vergeet om ook voor jezelf te zorgen. Je moet je enorm aanpassen aan jouw kind en hierdoor maak je geen tijd meer om even tot rust te komen.
Waarom cijfer jij jezelf weg?
Terwijl je zo goed weet dat het zo belangrijk is om jezelf niet voorbij te lopen. Om niet steeds je eigen grenzen over te gaan… Omdat je weet dat als jij geen aandacht aan jezelf besteed, je lontje opgebrand raakt en het steeds lastiger wordt om je geduld te bewaren. Toch doe je het niet…
Dit komt, omdat je zo graag wil dat het goed gaat met je kind. ALTIJD! Als het even wat minder gaat met je kind, voel jij je schuldig. Jij hebt het weer niet goed aangepakt. En sta je dus ALTIJD aan. Dat kost je bakken met energie. En leg je een enorme druk op jezelf. Wat niet vol te houden is en de kans op een burnout zeer groot is.
Als het goed gaat met je kind, gaat het goed met jou. Mag jij je dan niet goed voelen als het even wat minder gaat met je kind? Is de gemoedstoestand van je kind jouw graadmeter. De basis ligt toch bij jezelf en niet bij je kind? Als jij je goed voelt, gaat het namelijk ook beter met je kind. Jij hebt meer energie, hebt meer geduld en kan dan juist veel meer naast je kind staan. Dat heeft toch een enorm positief effect op het gedrag van je kind. Waar of niet?
En waarom ik dit zo durf te schrijven?
Omdat ik dit altijd heb weggecijferd (en 3x tegen een burnout aanzat). Ik schaamde me voor het gedrag van Thijs en deed er alles aan om zijn gedrag maar in goede banen te leiden. Wat juist een averechts had op hem. Hoe lang ik dit heb volgehouden. Te lang…, kan ik je vertellen.
In mijn laatste podcast vertel ik jou, wat mij heeft geholpen om dit te overwinnen.
Luister het hier: